Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Πως να βελτιώσετε την διάθεση σας στις γιορτές




Κάντε φέτος δώρο στον εαυτό σας μια νέα προσέγγιση των πραγμάτων γύρω σας, ακολουθήστε νέα βήματα και επαναπροσδιορίστε…

Οι γιορτές είναι μια περίοδος χαρούμενη και καλής διάθεσης συνήθως για μικρούς και μεγάλους, τουλάχιστον αυτό το μήνυμα αισιοδοξίας θέλει να μεταδώσει  το εορταστικό κλίμα  όμως  δεν είναι για όλους έτσι. Μάλιστα για μερικούς ανθρώπους είναι ακριβώς το αντίθετο, με συναισθήματα θλίψης.

Πολλοί έχουν πεσμένη διάθεση αυτή την περίοδο, για διάφορους λόγους. Γιατί ίσως έχουν συνδυάσει τις γιορτές με μια δυσάρεστη περίοδο της ζωής τους στο παρελθόν ή έχουν βιώσει κάποιες  απώλειες και λυπούνται. Για άλλους φταίει ο χειμωνιάτικος καιρός ή η μείωση του φωτός της ημέρας. Ακόμα και πολλές κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της χώρας. Όποιος κι αν είναι ο λόγος υπάρχουν υγιής τρόποι για να αλλάξετε διάθεση. Κάνετε κάθε μέρα όσα περισσότερα μπορείτε και βελτιώστε τη διάθεσή σας…

Ας εφαρμόσουμε μια διαφορετική προσέγγιση στο τρόπο που σκεφτόμαστε, δρούμε, και αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα. Η μικρή μας αλλαγή και κυρίως ο επαναπροσδιορισμός και η αξιολόγηση  όλων όσων βιώσαμε ,μας δυσκόλευσαν, μας ταλαιπώρησαν και μας γέμισαν στρες, ίσως ορίσουν  τον δικό μας προσωπικό αγώνα, και αυτές οι γιορτές των Χριστουγέννων να  λειτουργήσουν ως την προσωπική μας εκκίνηση.

Σκεφτείτε λοιπόν…και αποφασίστε για εσάς ότι θέλετε να αισθανθείτε πιο υγιής ψυχικά, πνευματικά και σωματικά.

Ξεκινήστε με...
  • Θετικά συναισθήματα . Κατά τη διάρκεια της  ημέρας σας φέρτε  στο μυαλό σας 3 πράγματα για τα οποία είστε χαρούμενοι, ευγνώμονες και ασφαλής.
  • Εμφάνιση. Φροντίστε την εικόνα σας ώστε να έχετε πάντα την καλύτερη εμφάνιση που μπορείτε.
  •  Άσκηση και ευεξία. Πηγαίνετε για περίπατο και τρέξιμο. Επίσης αν ταξιδέψετε μπορείτε να επιχειρήσετε  χειμερινά σπορ, στο βουνό όπως, πεζοπορία, ορειβασία, καγιάκ, ράφτινγκ, χειμερινό σκι κ.α  κυρίως να έρθετε σε επαφή με φυσικές πήγες που μας ανανεώνουν  μας γεμίζουν ευεξία και ψυχική αρμονία για πνευματική ισορροπία. Η άσκηση αυξάνει τα επίπεδα των ενδορφινών και ως εκ τούτου και τη διάθεσή σας.
  • Θετική Ενέργεια. Κάντε θετικές σκέψεις βοηθάνε την ενίσχυση της αυτοεκτίμηση σας και περιβάλλεται τον εαυτό σας όσο είναι εφικτό με ανθρώπους που έχουν θετική στάση για την ζωή και δεν είναι αρνητικοί.
  • Χαμογελάστε. Όσο πιο πολύ και όσο πιο συχνά μπορείτε, ακόμα και σε ξένους, ακόμα και με τα πιο απλά πράγματα, κατά τη διάρκεια της καθημερινότητας  στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλεία .
  • Απολογισμός. Προσπαθήστε να κάνετε τον ετήσιο απολογισμό σας χωρίς να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας, να είστε ήπιοι και δώστε νέες προθεσμίες σε όσα αναβάλλεται ακόμα και σε αυτά που αποτύχατε, αναθεωρήστε πρόσωπα, τρόπους ,μέσα και γεγονότα. Αναζητήστε τις αιτίες και βρείτε νέες τεχνικές διαχειρίσεις για όσα επιθυμείτε να διεκπεραιώσετε. Η προσπάθεια είναι πάντα το ταξίδι!
  • Επιβράβευση στις διαπροσωπικές σχέσεις. Αυτές τις μέρες ξεκινήστε με κάτι ίσως νέο αλλά πολύ απλό και σημαντικό, επιβραβεύστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας, συνάδελφους, συνεργάτες και άτομα της οικογένειας σας και ιδιαίτερα τα παιδιά που αυτό το χρειάζονται σε όλες τους τις προσπάθειες μέχρι να κατακτήσουν κάτι που επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν.
  • Νέοι στόχοι. Είναι μια καλή περίοδος μέσα στο εορταστικό κλίμα να θέσουμε τους επόμενους στόχους της νέας χρονιάς. Αυτό μας βοηθάει πολύ μετά τον απολογισμό και μας ενισχύει για να ενεργοποιηθούμε άμεσα.
  • Επικοινωνήστε με γνωστούς και φίλους που έχετε να δείτε καιρό λόγω επιβαρυμένου καθημερινού προγράμματος. Επίσης  κάντε έναν σχεδιασμό σύμφωνα με τις υποχρεώσεις σας, την εργασία σας και τις μέρες των διακοπών σας για να πραγματοποιήσετε όλα όσα θέλετε, έξοδος, ταξίδια, ξεκούραση, ψυχαγωγία, αναψυχή, ακόμα και μια μικρή βόλτα όπου εσάς σας χαλαρώνει καλό είναι να την κάνετε είτε με  παρέα η και  μόνοι. Προσέξτε μην παρασύρεστε από άσχημη συναισθηματική και οικονομική κατάσταση και απομονώνεστε  και δεν επικοινωνείτε με αγαπητά σας άτομα.
  • Ανταμοιβή. Δωράκια απλά και λειτουργικά κάντε σε σας και στους γύρω σας όπου θα χρησιμοποιούνται πολλές στιγμές κατά τη διάρκεια του ερχομένου  έτους ώστε να σας υπενθυμίζουν τους στόχους και τις αποφάσεις σας.
Να θυμάστε ότι αυτές τις γιορτές μπορείτε να δημιουργήσετε νέες στιγμές, νέες αναμνήσεις, να ζήσετε  νέες εμπειρίες, τολμήστε για κάτι που καιρό θέλατε αλλά διστάσετε, σκεφτείτε με λιγότερο άγχος την καθημερινότητα, φερτέ στο νου σας όλους όσους σας περιβάλλουν με μια θετική διάθεση και για οτιδήποτε  αρνητικό  σας εγκλωβίζει βρείτε  άμεσους τρόπους σύμφωνα με τον τρόπο ζωής  για να απαλλαγείτε, αναθεωρείστε  πρόσωπα και γεγονότα.

Ρυθμίστε όσο μπορείτε περισσότερα ζητήματα σας, ακόμα και με την συμπαράσταση των αγαπημένων προσώπων και  μοιραστείτε πράγματα και συναισθήματα που  θα ζεστάνουν την καρδιά σας και θα αγγίξουν το πνεύμα σας!

Και θυμηθείτε φέτος να ευχηθείτε τα περισσότερα  «Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα» της ζωής σας σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο!

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Το σαμποτάζ της ευτυχίας

Οι χρόνια δυσαρεστημένοι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες συνήθειες που τους κρατάνε μακριά από τη χαρά. Μια έρευνα τις αποκαλύπτει.





Η ευτυχία δεν είναι εξ ολοκλήρου στο χέρι μας. Όμως, πέρα από τις μη ελεγχόμενες συνθήκες, υπάρχουν και συνήθειες που την αποκλείουν από την καθημερινότητά μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε, όπως επισημαίνει μια έρευνα

Η επιστήμονας Sonja Lyubomirsky του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια λέει ότι το 40% της ευτυχίας μας εξαρτάται από εμάς και μόνο. Υπάρχουν μερικές «περιοχές» στις οποίες πέφτουμε όλοι όταν περνάμε πιο σκοτεινές περιόδους. Όμως οι χρόνια δυσαρεστημένοι άνθρωποι έχουν μπει σε μια αυτόματη διαδικασία να μη βγαίνουν σχεδόν ποτέ από αυτές, σαν να έχει αλλάξει μόνιμα το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπουν τα πράγματα.

Οι 6 σαμποτέρ της ευτυχίας μας είναι οι εξής:

ΕΣΤΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: Ναι, η ζωή είναι σκληρή. Αλλά αυτό δεν υπερισχύει απαραίτητα όλων των άλλων όψεων που μπορεί να έχει. Πολλές φορές είναι δύσκολη, όμως μπορεί να είναι και γλυκιά, δημιουργική, προκλητική, διασκεδαστική. Η σκέψη της σκληρότητας, όταν μπαίνει στο κεφάλι μας ως αυτοματισμός, μας εμποδίζει να βρούμε τρόπους για να βγούμε από όποια κατάσταση μας χαλάει. Χάνουμε την προοπτική και δεν βλέπουμε τα καλά που μπορεί να συμβαίνουν. 

ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Σίγουρα δεν είναι όλοι άξιοι εμπιστοσύνης, όμως όταν πορευόμαστε διαρκώς καχύποπτοι, εμφανίζουμε μια τάση να εστιάζουμε περισσότερο στα λάθη των άλλων από όσο στα καλά που μπορεί να έχουν. Τέτοιες σκέψεις κλείνουν πολλές πόρτες στις ανθρώπινες σχέσεις, με αποτέλεσμα να νιώθουμε μόνοι και απογοητευμένοι από τους άλλους ανθρώπους.

ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ - ΚΑΙ ΖΗΛΕΥΟΥΜΕ. «Γιατί αυτός/ή και όχι εγώ;» Μια φράση-δηλητήριο όχι για τη χαρά του άλλου αλλά για τη δική μας. Διότι όταν μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία, νιώθουμε αυτομάτως αδικημένοι. Ας το δούμε λοιπόν ανάποδα. Τι καλά έχουμε εμείς που δεν τα έχει ο απέναντι; 

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ: Η ζωή όμως έχει άλλα σχέδια και πάντα μας βάζει τρικλοποδιές. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε λίγο πιο ελαστικοί με τον εαυτό μας αλλά και με τον τρόπο που έρχονται τα πράγματα. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης δηλαδή: «Όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις, χρησιμοποίησέ τα όπως έρχονται». 

ΑΝΑΜΑΣΑΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΙΑΡΚΩΣ. Δεν οφελεί και πολύ να γκρινιάζουμε νύχτα-μέρα για πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Ούτε το να αναμασάμε το τι έγινε στο παρελθόν (πράγμα που ούτε αλλάζει, ούτε θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα). Όσο μιλάμε για τα προβλήματά μας, τόσο περισσότερο γιγαντώνονται στο κεφάλι μας. Είναι υγιές να τα συζητάμε αλλά όχι συνέχεια. Μας κάνει κακό στην ψυχολογία. Οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι ζουν περισσότερο στο παρόν και στο τι μπορούν να κάνουν για να είναι καλύτερα από σήμερα και μετά, και λιγότερο στο παρελθόν που πέρασε και πάει.

ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Ανθρώπινος ο φόβος και οι αγωνίες μας για το άγνωστο. Όμως το να χρειαστεί να κολυμπήσουμε κάποιες στιγμές σε άγνωστα και σκοτεινά νερά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και είναι σωστό όποτε μπορούμε να είμαστε διορατικοί και να προετοιμαζόμαστε για πιθανόν όχι και πολύ ευχάριστες ή εύκολες μελλοντικές εμπειρίες, όμως δεν οφελεί να ανησυχούμε υπερβολικά. Μια καλή τεχνική είναι όταν νιώθουμε πως η ανησυχία μας για κάτι μεγαλώνει πολύ, να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή κάτι γι' αυτό. Αν η απάντηση είναι θετική, τότε ας καταστρώσουμε ένα σχέδιο. Αν όμως είναι αρνητική, τότε πρέπει να βγούμε συνειδητά από τον φόβο και να εστιάσουμε στο εδώ και τώρα. 


[Πηγή: www.doctv.gr]

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Το στρες συρρικνώνει το μυαλό

Το άγχος αλλάζει τη φυσική δομή του εγκεφάλου. Πώς μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση; 





 Όλοι έχουμε βιώσει λόγω του στρες διάφορα συμπτώματα όπως η απόσπαση προσοχής, η μειωμένη μνήμη και η αρνητικότητα. Όμως οι στρεσογόνες καταστάσεις μπορούν να αλλάξουν ακόμα και τη φυσιολογία του εγκεφάλου συρρικνώνοντάς τον. 

Η κορτιζόλη είναι η κατεξοχήν ορμόνη του στρες και μπορεί να συρρικνώσει σημαντικά ή ακόμα και να ανακόψει την παραγωγή νέων νευρώνων στο τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται ιππόκαμπος. Ο ιππόκαμπος είναι κρίσιμης σημασίας για τη μάθηση, τη μνήμη και τη συναισθηματική ρύθμιση. 

Το χρόνιο στρες μπορεί επίσης να συρρικνώσει τον έσω προμετωπιαίο φλοιό. Αυτό επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά μας στη λήψη αποφάσεων, τη μνήμη εργασίας και τον έλεγχο της παρορμητικής συμπεριφοράς. Επίσης μπορεί να επηρεάζει τα βλαστικά κύτταρα, αναστέλλοντας την πρόσβαση στον προμετωπιαίο φλοιό, όπου εκεί το μυαλό μας σχεδιάζει πολύπλοκες γνωστικές λειτουργίες που επηρεάζουν την κοινωνική μας αλληλεπίδραση. Ως αποτέλεσμα, ο εγκέφαλός μας γίνεται λιγότερο ικανός για μάθηση, αποκτούμε μικρότερη μνήμη και γινόμαστε ακόμα πιο επιρρεπείς στο άγχος και στην κατάθλιψη. 

Οι ίδιες ορμόνες του στρες μπορούν να αυξήσουν το μέγεθος και τη δραστηριότητα του τμήματος του εγκεφάλου που ονομάζεται αμυγδαλή. Η αμυγδαλή είναι κρίσιμη για τον σχηματισμό και την αποθήκευση των αναμνήσεων που συνδέονται με τα άκρως συναισθηματικά γεγονότα. Η κορτιζόλη δημιουργεί αλλαγές, με αποτέλεσμα την αύξηση των αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο φόβος, το άγχος και η επιθετικότητα. Φυσικά όλα αυτά καθιστούν ακόμα  πιο δύσκολο το να διαχειριστούμε με επιτυχία μελλοντικές αγχωτικές καταστάσεις, οδηγώντας σε ένα φαύλο κύκλο.

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να αποφύγουμε όλα αυτά τα δεινά; Η απάντηση είναι «Γυμναστική». Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στο να οικοδομήσει το μυαλό μας αντοχή ενάντια στο στρες, ενώ παράλληλα αυξάνει τις γνωστικές λειτουργίες και το μέγεθος του εγκεφάλου. Πώς γίνεται αυτό: η άσκηση βοηθά στην απελευθέρωση μιας ουσίας που ονομάζεται εγκεφαλικός νευροτροφικός παράγοντας (BDNF), η οποία βοηθά στην ανάπτυξη των υγιών ιστών του εγκεφάλου και αντιστρέφει τις αρνητικές επιδράσεις του στρες. Είναι σαν λίπασμα για τον εγκέφαλο. Διατηρεί τα ήδη υπάρχοντα νεύρα υγιή ενώ παράλληλα ενθαρρύνει τη δημιουργία και ανάπτυξη νέων. Η άσκηση απελευθερώνει επίσης την ανθρώπινη αυξητική ορμόνη (HGH), η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την αύξηση και την ανάπτυξη όλων των κυττάρων του εγκεφάλου και του σώματος. Αυτή η ορμόνη δεν είναι σημαντική μόνο για την ηλικία της ανάπτυξης αλλά για κάθε ηλικία αφού εξουδετερώνει ως ένα βαθμό την κυτταρική ατροφία της γήρανσης.

Πόση γυμναστική χρειάζεται; Όχι πολλή. Κάνοντας σπριντ για μόλις 30 δευτερόλεπτα, αυξάνουμε μέχρι και έξι φορές τα επίπεδα της καλής αυτής ορμόνης, με κορύφωση μέχρι και δύο ώρες αργότερα. Πρόσφατες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι μικρές (πεντάλεπτες) δόσεις άσκησης έχουν τη μεγαλύτερη επίδραση στην ενίσχυση της καλής διάθεσης και στην καταπολέμηση του άγχους. Και τα πεντάλεπτα άσκησης πάντα χωράνε ακόμα και στο πιο φορτωμένο πρόγραμμα. Για παράδειγμα μπορούμε να κατέβουμε από το λεωφορείο μια στάση πιο πριν και να περπατήσουμε γοργά ή να ανέβουμε μερικούς ορόφους με τα πόδια αντί να πάρουμε το ασανσέρ. Τόσο απλά. 


[Πηγή: www.doctv.gr]

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Διάθεση και Κατανάλωση




Η κατανάλωση χρειάζεται γνώση και καλή διάθεση!

Καταναλωτές είμαστε όλοι και η σωστή κατανάλωση είναι χρήσιμη για τις κοινωνίες και το περιβάλλον! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομική μονάδα, η οποία επηρεάζει, αλλά και επηρεάζεται σχεδόν από κάθε δημόσια ή ιδιωτική οικονομική απόφαση κατ’ επέκταση επιδρά  στο εμπόριο  και ρυθμίζει  τις  αγορές. 

Πολλές φορές η καθημερινότητα μας καταβάλλει, επηρεάζοντας αρνητικά τη διάθεσή μας. Προβλήματα μπορεί να υπάρχουν παντού...στη δουλειά, στο σπίτι, στο σχολείο, στις προσωπικές σχέσεις κ.λ.π. Είναι αδύνατο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και την αισιοδοξία μας κάθε στιγμή της ημέρας. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να θωρακίσετε τον εαυτό σας και να μην αφήνετε «μικροπροβλήματα» να σας χαλάνε τη μέρα. 

Παρά τις  προσφορές και τις εκπτώσεις που θα έκαναν ευτυχισμένο και τον πιο δύσκολο καταναλωτή, μια βόλτα για ψώνια με «ψυχολογία κρίσης» δεν είναι πια τόσο συνηθισμένη. Η διάθεσή μας δεν καλυτερεύει τελικά, ούτε με shopping therapy (αγορές);

Αγορές και κακή διάθεση δεν πάνε μαζί. Όσοι κάνουν τα ψώνια τους χαρούμενοι, ξέρουν τι θέλουν και κάνουν τις καλύτερες επιλογές. Ενώ όσοι έχουν αρνητική διάθεση, τελικά δεν αντλούν την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που θα ήθελαν από τις επιλογές τους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Journal of Consumer Research. Μελέτη που αποδεικνύει πως υπάρχει τρόπος να περιορίσουμε σημαντικά την επίδραση των αρνητικών ερεθισμάτων στην ψυχολογική μας κατάσταση.

«Οι επιλογές μας είναι το αποτύπωμα  της  διάθεσης μας», λένε πολλοί κοινωνικοί ψυχολόγοι και ερευνητές των αγορών . Όταν λοιπόν, είμαστε πιεσμένοι, έχουμε  άγχος ή  στεναχώρια, συνήθως αγοράζουμε πράγματα που μετά δεν θέλουμε η δεν είναι χρήσιμα. Τα αποθηκεύουμε  στην ντουλάπα, τα αφήνουμε μέσα στις τσάντες, τα κρύβουμε  για να μην ανακαλέσουμε αυτό το αρνητικό συναίσθημα. Και μπορεί να μας κοστίσει πολύ ακριβά.

Αν η ευχαρίστηση που αναζητούμε δεν έρχεται με τη πρώτη αγορά , παίρνουμε δεύτερο, μπαίνουμε και σε ένα μαγαζί με ρούχα και τελικά καταλήγουμε με άδειες τσέπες και πράγματα που δεν χρειαζόμαστε. Αυτό οφείλεται στη  συναισθηματική μας αντίδραση απέναντι στην κακή διάθεση. Δεν είναι άλλη από τη πίεση και το  άγχος εξαιτίας των οποίων αδυνατούμε να σκεφτούμε ορθολογικά.

Shopping therapy: μια ανάγκη και μια πραγματικότητα

«Πάντα χρησιμοποιούσα μια βόλτα στα μαγαζιά σαν ψυχοθεραπεία» λέει η μια κυρία, ιδιωτική υπάλληλος. «Ακόμα κι αν έπαιρνα ένα τσιμπιδάκι  για τα μαλλιά, ένιωθα καλύτερα βλέποντας βιτρίνες και κόσμο να μετακινείται  », σημειώνει. 

Τι κάνει όμως, τώρα που έχει μπει σε «ψυχολογία κρίσης»; Αποφεύγει τη βόλτα στα μαγαζιά γιατί φοβάται ότι θα παρασυρθεί να ξοδέψει χρήματα, που ίσως αύριο της είναι απαραίτητα.

Στην πραγματικότητα, όταν είμαστε αντιμέτωποι με την οικονομική ανασφάλεια ακόμη και μια βόλτα στα μαγαζιά, μπορεί να μας επιβαρύνει και  να αποδειχθεί ταλαιπωρία. «Βλέπουμε αγαθά που επιθυμούμε, οι εκπτώσεις είναι πολλές και οι προσφορές  συμφέρουσες και όμως, δεν μπορούμε να αγοράσουμε. Τότε, ακόμη και μια  απλή βόλτα μπορεί να αποδειχθεί αρνητική  για την ψυχολογία μας», τονίζουν οι καταναλωτές.  

Έχουμε τα εξής πλεονεκτήματα: 

  • Απόδραση από την μονοτονία της καθημερινότητας
  • Προσωρινή απομάκρυνση από τα προβλήματα
  • Βελτίωση της ψυχικής ισορροπίας
  • Προσωρινή χαρά και βελτίωση της συνολικής διάθεσης
  • Αύξηση της κοινωνικότητας
  • Είναι μια μορφή διασκέδασης
  • Βοηθάει στην καλή υγεία ( περπάτημα)
  • Ανανεώνει (για ένα μικρό διάστημα)
  • Προκαλεί ευχαρίστηση και ικανοποίηση
  • Ικανοποιεί τα καταναλωτικά μας "ένστικτα"

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ υποστηρίζουν ότι η συνεχής έκθεση στα αρνητικά ερεθίσματα δημιουργεί μια «ασπίδα» που κρατά μακριά την κακή διάθεση.

«Η κακή διάθεση προκαλεί νοητική κατάπτωση», υποστηρίζει ο Δρ Σέι Μπεν-Χάιμ, ένας από τους βασικούς συντάκτες της σχετικής μελέτης. «Η μελέτη αποδεικνύει ότι μπορούμε να αποφύγουμε την κακή διάθεση αντιμετωπίζοντας κατάματα ένα αρνητικό γεγονός.» στη προκειμένη περίπτωση  μπορούμε να αναφερθούμε και  στην οικονομική κρίση ως αρνητικό γεγονός που επηρεάζει την ποιότητα ζωής μας καθημερινά. 

Για παράδειγμα, εάν διαβάσουμε στην εφημερίδα ένα τίτλο που αφορά την οικονομική κρίση  τις επιπτώσεις της στην κοινωνία και στον τρόπο διαβίωσης του ανθρώπου  ή κάποιου είδους οικονομική ανάλυση , είναι καλύτερο να διαβάσουμε ολόκληρο το άρθρο και να εκτεθούμε στις αρνητικές πληροφορίες. Έτσι, θα μπορούμε να συνεχίσουμε ανενόχλητοι τη μέρα μας χωρίς να υποστούμε τις αρνητικές επιπτώσεις. 

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επαναλαμβανόμενη εμπειρία με αρνητικά φορτισμένες λέξεις έχει σαν αποτέλεσμα το μειωμένο αντίκτυπο στην ψυχολογία του ατόμου. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώθηκε με τη βοήθεια συμπληρωματικού ερωτηματολογίου και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Οι ερευνητές δήλωσαν πως τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά με στόχο την αυξημένη ευεξία και την ενίσχυση της καλής διάθεσης  του ατόμου. 

Η μελέτη στο σύνολό της συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση την συναισθηματικής επεξεργασίας των πληροφοριών Αυτό εξαρτάται βεβαίως, από την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου τους τρόπους  και τις πηγές από όπου έχει μάθει να αντλεί  ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Για κάποιους ένα μικρό πραγματάκι  άνευ αξίας , μπορεί να γίνει το κίνητρο μιας ευχάριστης  βόλτας στις βιτρίνες. 

Ενώ άλλοι όσο περισσότερες σακούλες κρατούν γυρίζοντας σπίτι, τόσο πιο ευχαριστημένοι και χαρούμενοι αισθάνονται. «Αν λοιπόν είμαστε  θετικοί, αισιόδοξοι , ψύχραιμοι και αντλούμε χαρά από μικρά πράγματα, τότε μπορούμε να πούμε ότι  μια βόλτα στις βιτρίνες θα μεταβάλλει  τη διάθεσή μας, ειδικά αν έχουμε μαζί μας αγαπημένα πρόσωπα και φίλους». Σε τέτοιες περιόδους, θα πρέπει να μάθουμε  ότι η ουσιαστική ευχαρίστηση έρχεται  μέσα από συναισθηματικές και ψυχικές διεργασίες και την εκτίμηση των απλών και καθημερινών  πραγμάτων στη ζωή.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Ο ρόλος της μουσικής στην ζωή μας




Η χαλάρωση που επιτυγχάνεται με τη μουσική προκαλεί συναίσθημα ευφορίας…


Όπως είχε γράψει και ο Πολύβιος “Ὄφελος πᾶσι μέν ἀνθρώποις ἀσκεῖν μουσικήν” (μτφ. είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους να ασκούνται στη μουσική). Η μουσική είναι πολιτισμός! Σε πιο προσωπικό επίπεδο, οξυγονώνει το μυαλό, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μάθεις να σκέφτεσαι και η συντροφιά που ποτέ δε θα χάσεις!

Οποιοδήποτε είδος μουσικής κι αν ακούμε, φαίνεται πως παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μας, και μάλιστα συσχετίζεται με την έκφραση των πιο θετικών μας συναισθημάτων. H μουσική και η ψυχολογία. Όταν όμως απλώς ακούμε μουσική, τι γίνεται; Η μουσική αγγίζει και επηρεάζει τον άνθρωπο; Η κατάλληλη για τον κάθε άνθρωπο μουσική, οδηγεί στο πρώτο στάδιο της χαλάρωσης - στη μυϊκή υποτονία και στη συνέχεια στη συναισθηματική εφορία. Ως γνωστόν, οι περισσότεροι άνθρωποι επηρεάζονται συναισθηματικά από τη μουσική. Όταν κάποιος ακούει μια μουσική που του αρέσει, ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την απόλαυση της τροφής και του σεξ.

Η μουσική μπορεί να θεωρηθεί και ως ένας τρόπος άσκησης ή ψυχικής εκτόνωσης για πολλούς, αφού εκφράζει το ψυχικό μας συναίσθημα σύμφωνα με έρευνες ψυχολόγων. Δεν είναι λίγες οι φορές που η μουσική μας προσφέρει χαλάρωση και μας δίνει τη δυνατότητα να αποδράσουμε νοητά από την καθημερινότητα και να αφήσουμε το μυαλό μας να ονειρεύεται μέσα από την μουσική έτσι ώστε να ανεβάσουμε την διάθεση μας και να αφεθούμε στους ρυθμούς της. Η χαλάρωση που επιτυγχάνεται με τη μουσική μας προκαλεί διάφορα συναισθήματα, τις περισσότερες φορές ευφορίας, που ευνοεί όμως και μια καινούργια διαθεσιμότητα και μεγαλύτερη δεκτικότητα σε εξωτερικούς ερεθισμούς. Σε αυτό ακριβώς το στάδιο η μουσική παύει να είναι απλώς ένα στοιχείο χαλάρωσης και παίζει θεραπευτικό ρόλο. 

Τα τελευταία χρόνια είναι ευρέως γνωστή η θεραπεία μέσω των εικαστικών (art therapy), προέρχεται από δύο κυρίως τομείς: την εικαστική τέχνη και την ψυχολογία και σημαίνει τη χρήση των εικαστικών με θεραπευτικό σκοπό. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες, στην προσπάθειά τους να βρουν έναν ευαίσθητο και αποτελεσματικό τρόπο να βοηθήσουν τον άνθρωπο, άρχισαν να ερευνούν την επίδραση της μουσικής στην ανθρώπινη ψυχολογία. Η έρευνα αυτή, στηριζόμενη στο ξεκίνημά της σε εμπειρικές παρατηρήσεις, τα τελευταία 30 χρόνια έχει συστηματοποιηθεί και γίνεται πλέον με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια. 

Η εφαρμογή των συμπερασμάτων, που προήλθαν από την έρευνα, για θεραπευτικούς και παιδαγωγικούς σκοπούς, ονομάζεται μουσικοθεραπεία. Σκοπός αυτής της νέας επιστήμης, που ασχολείται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, είναι η θεραπεία αυτής, μέσω της μουσικής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τόσο ο όρος θεραπεία, όσο και ο όρος μουσική λαμβάνονται με την πλατιά τους έννοια. Σταδιακά το παιδί ανοίγει τους συναισθηματικούς του δρόμους, αποκτά αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και καλύτερη αυτοεικόνα, ενώ μέσα από την ομάδα αναπτύσσεται η συλλογικότητα, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη, που τόσο απελπιστικά απουσιάζουν από τη ζωή μας. Η δεκτικότητα όλων των μαθητών στη μουσικοθεραπευτική διαδικασία και η προτίμησή τους από τη διδασκαλία της θεωρίας της μουσικής, είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Η μουσική χρησιμοποιείται από όλους ως ‘όχημα” για την ανακάλυψη της ταυτότητάς μας, της κοινωνικής θέσης αλλά και για τη δημιουργία σχέσεων, στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης του ατόμου.

Γενικά, η μουσική αποτελεί και ένα στοιχείο ψυχολογικής ανάτασης κι αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι αθλητές ακούν γρήγορα τραγούδια ή γενικότερα τραγούδια της αρεσκείας τους πριν από το αγώνισμά τους. Επίσης, η μουσική επηρεάζει ακόμη και τους πελάτες ενός σούπερ μάρκετ ή τα άτομα που απολαμβάνουν το φαγητό τους στα εστιατόρια. Η ποπ και γενικά η μουσική γρήγορου ρυθμού έκανε τους πελάτες να κινούνται πιο γρήγορα και να καταναλώνουν τις μερίδες τους, σε αντίθεση με την αργή και χαλαρωτική μουσική.

Ακόμη, μετά από κάποιο χειρουργείο μικρού βαθμού, το άκουσμα μουσικής καταπολεμά το άγχος. Συνολικά, η μουσική αποτελεί μία μεταβλητή που επηρεάζει την σκέψη, τον τρόπο δράσης και γενικά τον άνθρωπο και σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να περιθωριοποιείται ή να παραμερίζεται στην προσπάθεια για ψυχολογική ανάταση των ανθρώπων. Eρευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ μελέτησαν 250.000 άτομα για 10 χρόνια, προκειμένου να συνδυάσουν τα μουσικά γούστα με την ψυχολογία και τις κοινωνικές περιόδους. Είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τη σχέση των ανθρώπων με τη μουσική από την εφηβεία ως και τη μέση ηλικία. Συγκεκριμένα οι ερευνητές ομαδοποίησαν τους συμμετέχοντες σε πέντε ευρείες κατηγορίες με βάση τα συνήθη μουσικά γούστα κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου:

Το 1ο στάδιο – Έντονη Μουσική

Σε αυτό το στάδιο κυριαρχούν τα πολύ έντονα ακούσματα, όπως πάνκ και μέταλ, και οι έφηβοι  αναζητούν την ταυτότητά τους στον κόσμο. Η έντονη μουσική είναι επιθετική με ξεσπάσματα και δυνατούς ήχους, που ταιριάζουν με την επαναστατική φύση της εφηβείας.

Το 2ο στάδιο – Σύγχρονη  μουσική

Από την πανκ και τη ραπ , οι νέοι ενηλικιώνονται και ακούνε σε αυτό το στάδιο σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική . Τα ακούσματα αυτά υποδηλώνουν την αυτονομία της πρώτης φάσης στην ενήλικη ζωή και την επιθυμία τους για σχέσεις και παρέες, κυρίως όμως για αποδοχή από τους άλλους. Άλλωστε αυτά τα ακούσματα συνοδεύουν τις παρέες σε χώρους διασκέδασης. 

Το 3ο στάδιο – Γλυκιά μουσική

Η χορευτική και ρομαντική μουσική κυριαρχούν περισσότερο σε αυτό το στάδιο και συνήθως αντανακλά και την αναζήτηση συντρόφου για οικογένεια.

Το 4ο στάδιο – Κλασσική  μουσική

Τζαζ και κλασική μουσική χαρακτηρίζουν την εκλεπτυσμένη φάση της κατασταλαγμένης κοινωνικής ζωής και συνήθως της επιτυχημένης.

Το 5ο στάδιο – Παραδοσιακή  μουσική

Στη φάση της ηλικιακής ωρίμανσης, ακούσματα πιο παραδοσιακά, όπως τραγούδια της πατρίδας του καθενός, ταυτίζονται με εκείνους που έχουν ανάγκη να νοσταλγήσουν και να αναπολήσουν την μουσική της γενέτειρας πατρίδας. 


Η αυτο-έκφραση μέσω της μουσικής , βοηθά στην επίλυση των εσωτερικών συγκρούσεων και προβλημάτων, λειτουργεί σαν γέφυρα  για να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του ατόμου, του επιτρέπει να εκτονώσει, να εκφράσει και να διαχειριστεί καλύτερα την συμπεριφορά του και να δώσει διεξόδους σε πιθανές ανησυχίες και προβληματισμούς. 

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Η Διαχείριση της επιτυχίας



«Τα κατάφερα! Πέτυχα στο πανεπιστήμιο!»

Πως, όμως, η επιτυχία αυτή εκδηλώνεται στην συμπεριφορά των μαθητών και του ευρύτερου περιβάλλοντος; Γιατί κάποιοι άνθρωποι κατορθώνουν να επιτύχουν ενώ άλλοι όχι; Τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά και τους κάνει να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους; Η επιτυχία σίγουρα δεν είναι θέμα τύχης. 

Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα του δρόμου σας προς την επιτυχία είναι η θετική σκέψη. Αντίθετα η απαισιοδοξία, οι αμφιβολίες για τον εαυτό μας και οι δυνατότητες που έχουμε ώστε να επιτύχουμε υποσκάπτουν το στόχο, δρουν αποθαρρυντικά και στο τέλος ανασταλτικά. Ίσως να ακούγεται σαν σχήμα οξύμωρο αλλά η αποτυχία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του δρόμου σας προς την επιτυχία. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν να θυμούνται πολλές αποτυχίες στην πορεία τους μέχρι να φθάσουν στην επιτυχία, γι’ αυτό και την αποτυχία δεν πρέπει να την αξιολογούμε αρνητικά.

Βάζοντας έναν στόχο υπάρχουν κυρίως δύο ενδεχόμενα αποτελέσματα: επιτυχία ή αποτυχία. Η επιτυχία συνήθως φέρνει την ευχαρίστηση, την ικανοποίηση από τον εαυτό  μας και δίνει ώθηση στο άτομο να θέσει και  επόμενους στόχους. Η αποτυχία από την άλλη μεριά πολλές φορές μπορεί να πεισμώσει το άτομο και να το οδηγήσει να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο όμως μπορεί και να το οδηγήσει σε απογοήτευση με συνέπεια να μειώσει την επιθυμία μιας επόμενης νέας προσπάθειας.

Πέρα από τον φόβο της αποτυχίας υπάρχει και ο φόβος της επιτυχίας δηλαδή πολλοί άνθρωποι μπορεί να νομίζουν ότι φοβούνται την αποτυχία ενώ ουσιαστικά αυτό που φοβούνται είναι η ενδεχόμενη επιτυχία. Εάν σκεπτόμενοι την επιτυχία κάνετε σκέψεις του τύπου «και ποιος είμαι εγώ για να φθάσω εκεί;», «δεν το αξίζω αυτό» ή «δεν είμαι αρκετά καλός για να επιτύχω αυτό που ονειρεύομαι», ίσως φοβάστε την επιτυχία επειδή νιώθετε ότι δεν την αξίζετε. Ίσως επίσης να κάνετε αρνητικούς συσχετισμούς συνδέοντας την επιτυχία με καταστάσεις όπως η μοναξιά, η απώλεια ουσιαστικών σχέσεων ή η εγωιστική συμπεριφορά. 

Η επιτυχία όμως μπορεί να είναι απόλυτα ισορροπημένη και να επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής σας. Στο σημείο αυτό να θέσουμε το σημαντικό ερώτημα. Πως θα διαχειριστούμε την επιτυχία μας; Η απάντηση είναι αβίαστη. Η οικονομική ή επαγγελματική επιτυχία  δεν είναι απαραίτητο να θέτει σε κίνδυνο τις σχέσεις σας. Για να επιτύχετε, προσπαθήστε να αποβάλλετε τυχόν αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να έχετε για την επιτυχία ή τις αμφιβολίες για τον εαυτό σας. Κάθε άνθρωπος αξίζει να επιτύχει, γιατί όχι και εσείς;

Ο κάθε μαθητής που πέτυχε το στόχο του, οφείλει να αποδεχτεί τον πραγματικό του εαυτό για να ξεκινήσει «το δικό του  νέο ταξίδι». Θα λέει: «εγώ είμαι αυτός που είμαι και θα καταβάλω προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί ο  νέος στόχος μου».  Έτσι κάθε προσπάθεια καλής απόδοσης και αποδεκτής συμπεριφοράς θα φαίνεται ότι είναι πραγματική και ο μαθητής θα προσπαθήσει τόσο όσο οι δυνάμεις του επιτρέπουν. 

Τι θα κάνατε εάν ξέρατε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχετε; Εάν υποθέσουμε ότι με έναν μαγικό τρόπο σας δινόταν η πληροφορία πριν από την δοκιμασία ότι τελικά θα καταφέρετε να φθάσετε στον σκοπό σας μέσα στο χρονικό περιθώριο που είχατε θέσει, τι θα άλλαζε στον τρόπο που νιώθετε και συμπεριφέρεστε σήμερα; Αρχίστε  πλέον να συμπεριφέρεστε  με τη σιγουριά, την αυτοπεποίθηση και την ηθική ικανοποίηση του νικητή. Οι σκέψεις σας είναι «αυτο- εκπληρούμενες προφητείες», δηλαδή συχνά τείνουν να επαληθεύονται και στη ζωή. Εάν διαρκώς σκέπτεστε ότι κάτι είναι αδύνατο ή ότι δεν έχετε την ικανότητα να επιτύχετε, ίσως να μην αρχίσετε καν τη διαδρομή για την πραγματοποίηση των νέων ονείρων σας. Οι σκέψεις σας λοιπόν θα επαληθευτούν αργά ή γρήγορα.

Το ίδιο πρέπει να έχουμε στο νου μας και για τους άλλους που έχουμε γύρω μας. «Εσύ δεν είσαι όπως χρειάζεσαι να είσαι, εσύ δεν είσαι όπως ήσουν, εσύ δεν είσαι όπως συμφέρει εμένα, εσύ δεν είσαι όπως εγώ θέλω, εσύ είσαι όπως είσαι». Πλήρη εικόνα της πραγματικότητας, του εαυτού μας και των άλλων, θα έχουμε γονείς και μαθητές αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε όλα τα παραπάνω. Να τα εσωτερικεύσουμε στις πραγματικές τους διαστάσεις χρειάζεται. Με τον τρόπο αυτό, καταφέρνουμε να σχεδιάσουμε, να δουλέψουμε και εν τέλει να φτάσουμε σε αυτή την ωριμότητα που θα μας κάνει εμάς και τους μαθητές-παιδιά μας ευτυχισμένα. Και τώρα  που έχουμε κατακτήσει την επιτυχία αλλά και στο μέλλον.

Κλείνοντας, το σημαντικότερο σημείο γύρω από το θέμα «στόχος- προσπάθεια-αποτέλεσμα», είναι να μη σταματάει κανείς να θέτει νέους στόχους και να κάνει όνειρα γιατί αυτό που δίνει αξία σε κάθε πιθανό αποτέλεσμα είναι η συναισθηματική επένδυση για τον στόχο η οποία έχει προηγηθεί και το ταξίδι της προσπάθειας για την επίτευξή του, με αυτόν τον τρόπο δηλαδή θα διαχειριστούμε την επιτυχία.

Κατάθλιψη και μελαγχολία



Δυο λέξεις  γνωστές, οι οποίες χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα από όλους μας, εννοιολογικά όμως σε πολλούς παραμένουν άγνωστες με αποτέλεσμα κάποιες  φορές  να μας οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Όταν, η θλίψη αντί να μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου γίνεται πιο έντονη εμποδίζοντας τις φυσιολογικές δραστηριότητες της καθημερινότητας, τη δουλειά, τη διατροφή, τον ύπνο και τις στενές μας σχέσεις, τότε είναι πιθανόν να υποφέρουμε από κατάθλιψη και να χρειαζόμαστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού για να την αντιμετωπίσουμε. Με άλλα λόγια, αυτό που χαρακτηρίζει την κατάθλιψη και τη διαχωρίζει από τη μελαγχολία, δεν είναι η παρουσία των αρνητικών αισθημάτων αλλά η μεγάλη ένταση και η μακρά τους διάρκεια.

Η μελαγχολία  χαρακτηρίζεται από συνεχή και επίμονη θλίψη, υπερβολική και ανεξήγητη με βάση τους εξωτερικούς παράγοντες, από ελάττωση όλων των ψυχικών λειτουργιών, από αίσθημα ανικανότητας, ανεπάρκειας και ενοχής, από τάση αυτοκαταστροφής. Η μελαγχολία μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ψυχική νόσο. Δεν είναι σπάνια η εμφάνιση πρόσκαιρης μελαγχολία κατά την εφηβεία, η οποία συνδέεται με την οργανική και ψυχική ωρίμανση αυτής της περιόδου. Πιο συγκεκριμένα η ιατρική-επιστημονική προσέγγιση της είναι γνώριμη σε μας με το ιατρικό όνομα της «κατάθλιψη».Να διευκρινίσουμε, ότι  η κατάθλιψη διαφέρει από την Κλινική Κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες και είναι τόσο σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητα ενός ατόμου.

Η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που κάποιος σκέφτεται και πράττει. Η αντίληψη που κρατά το άτομο για τον κόσμο κατέχεται από εξαιρετικά απαισιόδοξα σενάρια. Δεν υπάρχουν προσδοκίες ότι τα πράγματα μπορεί να βελτιωθούν και το δυσκολότερο από όλα είναι ότι το άτομο αισθάνεται υπεύθυνο για αυτό. Μέσα σε αυτή την απαισιόδοξη αντίληψη το άτομο υπό-εκτιμά τις δυνατότητες και δεξιότητες του. Ως χαρακτηριστικά της κατάθλιψης είναι:

  • Αρνητική διάθεση
  • Ανημποριά και έλλειψη ελπίδας
  • Ανηδονία και απώλεια ευχαρίστησης
  • Άγχος και φοβίες
  • Διαταραχή τον ύπνου και όρεξης για φαγητό
  • Κόπωση και εξάντληση (απώλεια ενέργειας)
  • Σκέψεις ενοχής ή/και αδεξιότητας ή χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Αυτοκτονικές σκέψεις
  • Δυσκολία στη συγκέντρωση και έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών (επιβράδυνση σκέψης, κινήσεων, απώλεια μνήμης).


Πιθανές  αφορμές  που βοηθούν την εμφάνιση της περιλαμβάνουν γεγονότα όπως: η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η συνεχής μοναξιά, η ανεργία, η χρόνια ασθένεια, συνεχής συγκρούσεις στο σπίτι ή στην εργασία, συζυγικά προβλήματα, η γέννηση παιδιού, μια τραυματική εμπειρία. Η σωστή διαχείριση από το άτομο και το περιβάλλον του καθώς και η ορθή αντιμετώπιση  από την εμφάνιση κιόλας των πρώτων συμπτωμάτων, μπορεί ν΄ αποδειχτεί καθοριστική για την πορεία της μελαγχολίας και την εξέλιξη της σε κατάθλιψη.

Η Ψυχοθεραπεία είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να θεραπευτεί η κατάθλιψη. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι με τις ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις το άτομο βιώνει ανακούφιση από τα συμπτώματα, και στο τέλος της θεραπείας νιώθει πιο δυνατός και εφοδιασμένος κατέχοντας ένα νέο τρόπο διαχείρισης στο να νιώσει πάλι ενεργητικός και μαχητικός.

Ιδιαίτερα με τη Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπευτική παρέμβαση και την Ψυχοθεραπευτική Υποστήριξη, το άτομο όχι μόνο εκπαιδεύεται σε τεχνικές τροποποίησης των δυσλειτουργικών ή αρνητικών δομών σκέψης και συμπεριφοράς, αλλά επίσης μαθαίνει να διαχειρίζεται τις ανεπιθύμητες συνέπειες της διαταραχής σε ποικίλες περιοχές της ζωής του. Η θεραπεία της καταθλιπτικής διαταραχής έχει πολύ θετικά αποτελέσματα, όσο το συντομότερο δυνατόν, αναζητήσει κάποιος ψυχολογική υποστήριξη. Η αιτιολογία της  κατάθλιψης, οφείλεται κυρίως σε βιολογικούς παράγοντες (κληρονομικότητα), η ψυχοθεραπεία έχει καλύτερα αποτελέσματα σε συνδυασμό με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχιατρική επίβλεψη. 

Πρωταρχικός στόχος της ψυχοθεραπείας είναι να ενδυναμώσει τον ασθενή να αποδεχθεί την παρούσα κατάσταση και να συμφιλιωθεί με τη θλίψη του, ώστε να μπορέσει σταδιακά να ενισχύσει το δυναμικό του, που βρίσκεται σε αδράνεια. Αρκετές έρευνες της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι η συστηματική συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης και φυσικές δραστηριότητες, μειώνουν τα επίπεδα της κατάθλιψης. Τα άτομα με κατάθλιψη τείνουν να κάνουν καθιστική ζωή και να μην ασχολούνται με σπορ και φυσικές δραστηριότητες.

Έτσι, τίθεται ένα ερώτημα αν είναι η κατάθλιψη που δημιουργεί τάσεις αδράνειας ή αν η καθιστική ζωή επιτείνει το πρόβλημα της κατάθλιψης. Βεβαίως, είναι πλέον παραδεκτό, ότι τα σπορ και οι φυσικές δραστηριότητες συνεισφέρουν στη σωματική και την ψυχική υγεία των ατόμων. Επιπλέον, τα άτομα που είναι κινητικά δραστήρια έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη. 

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Η ευτυχία είναι απόφαση

Το μυστικό της ευτυχίας υπάρχει μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μια ενδιαφέρουσα ομιλία στα TED



Είμαστε πιο ευτυχισμένοι όταν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, τη στιγμή που το θέλουμε; Ή μήπως όχι; Κι όμως η επιστήμη λέει «όχι».

Η ευτυχία εξαρτάται από εμάς. Μπορούμε να συνθέσουμε την ευτυχία. Και αυτό δεν εξαρτάται τόσο από τις εξωτερικές συνθήκες όσο από αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας. Σαν ένα Ψυχολογικό Ανοσοποιητικό Σύστημα, παρουσιάζει ο ψυχολόγος Νταν Γκίλμπερτ την ευτυχία, το οποίο μας επιτρέπει να αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Μέσα από μια ομιλία γεμάτη χιούμορ αλλά και επιστημονικά δεδομένα, μοιράζεται το μυστικό της «συνθετικής ευτυχίας».




Πηγή: www.doctv.gr

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Το multitasking… αλλάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο




Άλλη μια επιστημονική έρευνα παρέχει ενδείξεις ότι η σύγχρονη τεχνολογία αλλάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο, ιδίως αν κανείς ταυτόχρονα βλέπει τηλεόραση, «σερφάρει» στο διαδίκτυο, ενώ «τσεκάρει» στο κινητό του τα μηνύματα που έχει στο facebook.
Η νέα βρετανική μελέτη δείχνει ότι όσοι είναι φανατικοί χρήστες ηλεκτρονικών συσκευών, χρησιμοποιώντας παράλληλα ή εναλλάσσοντας διαδοχικά ταμπλέτες, “έξυπνα” κινητά τηλέφωνα, τηλεόραση κ.ά., εμφανίζουν μεταβολές στη φαιά ουσία σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, η οποία σχετίζεται με τα συναισθήματα.
Οι ερευνητές δεν αποκλείουν -αλλά δεν μπορούν και να βεβαιώσουν κατηγορηματικά (προς το παρόν τουλάχιστον)- ότι αυτή η συνήθεια (multitasking) έχει ως συνέπεια να αυξάνεται εν καιρώ ο κίνδυνος στους συγκεκριμένους ανθρώπους για συναισθηματικά προβλήματα, όπως δυσκολία συγκέντρωσης, άγχος και κατάθλιψη.
Οι ερευνητές του Κέντρου Σάκλερ για τη Συνείδηση του Πανεπιστημίου του Σάσεξ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS One», μελέτησαν με ειδικές τεχνικές λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης (fMRI) τους εγκεγφάλους 75 εθελοντών, τους οποίους προηγουμένως είχαν ρωτήσει αναλυτικά για τις συνήθειές τους σχετικά με τη χρήση διάφορων ηλεκτρονικών συσκευών, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μια περιοχή του εγκεφάλου, ο πρόσθιος φλοιός του προσαγωγίου, είναι μικρότερος σε όσους χρησιμοποιούν τις περισσότερες συσκευές ταυτόχρονα, ενώ έχει και μικρότερη πυκνότητα φαιάς ουσίας.
Η εν λόγω περιοχή εμπλέκεται στη ρύθμιση των συναισθημάτων, στην λήψη των αποφάσεων, στον έλεγχο των ορμών, στην ενσυναίσθηση (συναισθηματική κατανόηση των άλλων) κ.ά.


Οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι η συχνή και εκ παραλλήλου χρήση συσκευών μπορεί να βλάψει τον εγκέφαλο και τη συναισθηματική ισορροπία, ιδίως ενός νέου.
«Είναι σημαντικό να αποκτήσουμε επίγνωση ότι ο τρόπος που αλληλεπιδρούμε με τις συσκευές, μπορεί να αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αυτές οι αλλαγές μπορεί να συμβαίνουν στο επίπεδο της δομής του εγκεφάλου», δήλωσε ο ερευνητής, που αναγνώρισε ότι είναι ακόμη άγνωστο με ποιό ακριβώς τρόπο η τεχνολογία μπορεί να επιφέρει αυτές τις εγκεφαλικές μεταβολές; Όπως είπε, χρειάζεται μια νέα μεγαλύτερη έρευνα για να φωτίσει περισσότερο το ζήτημα.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος είναι αρκετά εύπλαστος, με αποτέλεσμα να αλλάζει ακόμη και δομικά λόγω της παρατεταμένης έκθεσής του σε νέα περιβάλλοντα και εμπειρίες.
Οι νευρώνες (τα εγκεφαλικά κύτταρα) και οι μεταξύ τους συνάψεις συνεχώς μεταβάλλονται υπό την επίδραση των καθημερινών εμπειριών, ενώ ορισμένες αλλαγές -λόγω της μακρόχρονης μάθησης- μπορεί να είναι πιο μόνιμες.
Για παράδειγμα, διεθνώς γνωστή είναι η έρευνα που αποκάλυψε προ ετών ότι οι ταξιτζήδες του Λονδίνου έχουν μεγαλύτερη μια περιοχή του εγκεφάλου, τον ιππόκαμπο, που εμπλέκεται στην μνήμη και στην πλοήγηση στον χώρο (κάτι ανάλογο πιθανότατα συμβαίνει στους ταξιτζήδες και άλλων πόλεων ανά τον κόσμο).

Πηγή: geekarena.gr

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Ο σκύλος της κατάθλιψης

Τι είναι αυτός ο μαύρος σκύλος που μας ακολουθεί; Ένα επιμορφωτικό βίντεο για την κατάθλιψη και την αντιμετώπισή της.




Ας φανταστούμε την κατάθλιψη σαν ένα μαύρο σκύλο που μας ακολουθεί παντού. Αυτός ο σκύλος μεγαλώνει ή μικραίνει, ανάλογα με το πώς τον αντιμετωπίζουμε. Γίνεται μικρός και χαριτωμένος όταν είμαστε καλά, τεράστιος και επιθετικός όταν έχουμε κατάθλιψη.

Η κατάθλιψη είναι μια κατάσταση, η οποία επηρεάζει όχι μόνο εμάς, αλλά και τους γύρω μας. Και το πώς θα τη χειριστούμε είναι στο χέρι μας. Με λίγη βοήθεια, ο «μαύρος σκύλος» μπορεί να μείνει μικρός και χαρούμενος. Όμως πολλοί φοβούνται να μιλήσουν για αυτή.

Το βίντεο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σπάει τα ταμπού της κατάθλιψης και ενημερώνει με τον πιο κατανοητό τρόπο για το πώς θα κρατήσουμε το σκύλο μας «μικρό».





Πηγή: doctv.gr

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

ΕΡΕΥΝΑ: Τα βιβλία μας κάνουν καλό


Δεν είναι μόνο θέμα φετίχ το «χάρτινο διάβασμα» αλλά και ευεργετικό για την υγεία.




Ξέρουμε ότι το διάβασμα κάνει καλό στο μυαλό και στην ψυχή. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι μόλις 6 λεπτά διαβάσματος τη μέρα μειώνουν το στρες μέχρι και 68% ενώ βοηθούν το μυαλό να παραμείνει κοφτερό μέχρι να κλείσουμε τα 100. Νέες έρευνες έρχονται να δείξουν ότι είναι σημαντικό ακόμα και το φυλλομέτρημα ενός κανονικού, μη ηλεκτρονικού βιβλίου, όταν μιλάμε για τις ευεργετικές ιδιότητες του διαβάσματος. 

Πρόσφατη μελέτη διαπιστώνει ότι οι αναγνώστες που διάβασαν μια ιστορία μυστηρίου μέσω ενός e-reader Kindle θυμούνταν λιγότερα γεγονότα της ιστορίας, από αυτούς που διάβασαν την ίδια ιστορία σε βιβλίο με χάρτινες σελίδες. Η επικεφαλής της έρευνας Anne Mangen του Πανεπιστημίου Stavanger της Νορβηγίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συναισθηματικές αντιδράσεις όσων διάβαζαν το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή ήταν επίσης ηπιότερες και με λιγότερη ενσυναίσθηση απέναντι στους χαρακτήρες.

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτό έχει να κάνει με τη μειωμένη διαδραστικότητα με το e-reader. Διότι όταν διαβάζουμε σε χαρτί συνδράμει και η αίσθηση της αφής. Το βιβλίο ξεδιπλώνεται, η ιστορία προχωράει, οι σελίδες μειώνονται καθώς η περιπέτεια φτάνει στο τέλος της και η αγωνία γιγαντώνεται. Όλο αυτό αυξάνει και τη μακροπρόθεσμη μνήμη του αναγνώστη. 

Τα χάρτινα βιβλία όμως βοηθούν επίσης και σε περιπτώσεις αϋπνίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι η ανάγνωση ενός βιβλίου μία ώρα πριν τον ύπνο βάζει τον εγκέφαλο σε μια ζώνη διαφορετική από εκείνη στην οποία μπαίνει όταν διαβάζουμε ηλεκτρονικά. Αυτή η νέα ζώνη ετοιμάζει κατάλληλα το σώμα για ύπνο.

Έξτρα tip: υπάρχει και είδος βιβλίου που συντελεί στον καλό ύπνο. Οι επιστήμονες προτείνουν ένα καλό, ελαφρώς παλιομοδίτικο ή κλασικό μυθιστόρημα. Η Τζέιν Όστεν είναι εντάξει, γιατρέ μου;



[Πηγή: doctv, mic, Guardian]

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Όταν το παιδί δεν δέχεται αγκαλιές και φιλιά από συγγενείς και φίλους!


Η μικρή μου είναι μόλις 3 ετών. Έχει την δική της αντίληψη και άποψη πλέον. Το πιο απλό παράδειγμα είναι κάθε φορά που πάμε για ψώνια και διαλέγει η ίδια τα ρούχα που θα πάρουμε. Την καμαρώνω αλλά με δυσκολεύει πολύ η στιγμή που θα δείξει την ίδια συμπεριφορά με τους συγγενείς και τους φίλους που θα έρθουν να μας επισκεφθούν. Είναι λογικό και σύνηθες, πως όποιος επισκέπτεται ένα σπίτι μ’ ένα μικρό παιδί θα θέλει να του δείξει την αγάπη του με αγκαλιές, φιλιά και δώρα. Η μικρή μου, ωστόσο, είναι αρκετά επιλεκτική καθώς πέρα από εμάς, τους γονείς της, και τον πατέρα μου, δεν πλησιάζει κανέναν άλλον. Είναι αντικοινωνική; Είναι φυσιολογική; Εγώ τί να κάνω;”

Πράγματι, πολλά παιδιά, από πολύ νεαρή ηλικία, στο άκουσμα “Θα πας λίγο στην αγκαλιά της θείας;” δείχνουν ιδιαίτερη αποστροφή. Μερικά παιδιά με διάφορες μη επιθυμητές ( από τους γονείς) συμπεριφορές και αντιδράσεις (π.χ. κλάμα, φωνές κ.ά.) καταφέρνουν και ξεφεύγουν, ενώ άλλα καταπιέζονται και υποκύπτουν.
Τελικά οι γονείς ή τα παιδιά έχουν δίκιο;
Οι γονείς οφείλουν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του κάθε παιδιού ξεχωριστά, κι όχι στις δικές τους ανάγκες. Η αναγκαστική αγκαλιά ή το ανεπιθύμητο φιλί που θα δώσει ή θα πάρει το παιδί, είναι ανάγκη του γονέα για να μην στεναχωρήσει τον εκάστοτε συγγενή ή φίλο. Τα παιδιά έχουν κρίση και αντίληψη και για κάθε ηλικία υπάρχει ένα εύρος αποφάσεων για το οποίο είναι ικανά να πάρουν πρωτοβουλία, γεγονός που θα βελτίωνε την μετέπειτα αντιληπτική τους ικανότητα και κρίση, καθώς και το επίπεδο ανεξαρτησίας από τους γονείς.
Η πίεση, λοιπόν, που ασκείται στο παιδί προκειμένου να εκφράσει συναισθήματα αγάπης και οικειότητας που δεν νιώθει, πολύ πιθανά να μεταφράζεται από το παιδί ως εξής:
-”Αφού δεν με καταλαβαίνει η μαμά μου, τότε κι εγώ θα κάνω το δικό μου! Θα κλειστώ στο δωμάτιο και δεν θα μιλάω σε κανέναν!”
-”Ωραία, άρα για να πάρω κάτι από τον άλλον πρέπει απλά να προσποιηθώ μία αγκαλιά!”
-”Το σώμα μου δεν μου ανήκει πλέον!”
- “Μάλλον το σωστό θα είναι να παραμερίζει κανείς τις προσωπικές του επιθυμίες ώστε να ευχαριστεί τους γύρω του. Αυτό θα πρέπει να κάνω κι εγώ!”
Αποτέλεσμα;
-Η καταπίεση του παιδιού να εξωτερικεύσει μη επιθυμητά συναισθήματα αναγκάζοντάς το να γίνει κοινωνικό, πολύ πιθανά να το κρατήσει σ’ αυτόν τον δρόμο ή να το οδηγήσει στον ακριβώς αντίθετο δρόμο: Να γίνει αντικοινωνικό και εσωστρεφές.
-Πολύ πιθανό είναι το παιδί να μάθει να διαχειρίζεται το σώμα του και τις συμπεριφορές αγάπης και οικειότητας προκειμένου να γίνει αρεστό (π.χ. μία κοπέλα, ενώ δεν είναι έτοιμη, δέχεται την σεξουαλική επιθυμία του συντρόφου της για να είναι αρεστή) ή να εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους που πράγματι βιώνουν θετικά συναισθήματα γι’ αυτό (π.χ. ένα αγόρι θα εκδηλώσει συναισθήματα αγάπης προκειμένου να πείσει την κοπέλα του να ενδώσει σεξουαλικά).
-Μάλιστα, μιας που το παιδί έχει μάθει να χρησιμοποιεί το σώμα του και να καταπιέζει τις επιθυμίες του προκειμένου να ευχαριστήσει τους άλλους πολύ πιθανά να υπάρξει μετέπειτα θύμα σχολικού εκφοβισμού (bullying), σεξουαλικής κακοποίησης κ.ά.
Τί πρέπει να καταλάβουμε εμείς σαν γονείς;
-Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει κατανοητό, πως πρέπει να βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά μας, πως το σώμα τους ανήκει και πως είναι δική τους επιλογή το αν θα αγκαλιάσουν, αν θα φιλήσουν και γενικά, αν θα δείξουν συμπεριφορές οικειότητας.
-Πράγματι, κυρίως στην νηπιακή ηλικία, τα παιδιά παρουσιάζουν διάφορες αντιδράσεις (π.χ. με το ωράριο του ύπνου), ωστόσο, η άρνηση εξωτερίκευσης μη επιθυμητών συναισθημάτων δεν θα έπρεπε να ληφθεί από εμάς ως αντίδραση.
-Πρέπει να κατανοήσουμε πως το παιδί μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι αγενές, αντικοινωνικό και αντιδραστικό. Η ένδειξη σεβασμού μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλους τρόπους, όπως με μία θερμή χειραψία, μ’ έναν ευγενικό χαιρετισμό κ.ά.
Τί θα μπορούσαμε να κάνουμε;
-Καλό θα ήταν να ενημερώνουμε κάθε φορά το παιδί για μία επικείμενη επίσκεψη. Αν το παιδί αντιδράει πριν την άφιξη του επισκέπτη θα του εξηγήσουμε με ήρεμο τρόπο:
“Έχω να δω πολύ καιρό την θεία Μαρία, και θα ήθελα να μιλήσω μαζί της για κάποια πράγματα. Αν δεν θέλεις να την δεις μπορείς απλά να την χαιρετήσεις και να πας στο δωμάτιό σου. Εξάλλου, κι εσύ έχεις αυτό το δικαίωμα να φέρνεις φίλους εδώ και το σέβομαι απόλυτα κάνοντας το ίδιο πράγμα που σου ζήτησα.”
-Εξίσου καλό θα ήταν να τονίσουμε πως στους ανθρώπους συμπεριφερόμαστε με ευγένεια και σεβασμό:
“Θα έρθει η θεία Μαρία σήμερα και θα χαιρόταν πολύ να της πεις: Καλημέρα θεία Μαρία, τί κάνεις!”.
Μάλιστα, μόλις φτάσει η θεία και ανοίξουμε την πόρτα ενισχύουμε αυτήν την συμπεριφορά:
” Η θεία Μαρία θα ήταν πολύ χαρούμενη μ’ ένα όμορφο χαμόγελο και ένα ζεστό: Καλημέρα, τί κάνεις! που θα της πεις!”
-Στο άνοιγμα της πόρτα θα μπορούσαμε να πούμε:
“Το παιδί μου δεν δίνει ούτε αγκαλιές ούτε φιλιά, αλλά εγώ δίνω!”
Πρόκειται για ένα καλό παράδειγμα μίμησης ειδικά για τις πολύ νεαρές ηλικίες. Το παιδί βλέποντάς μας θα αρχίσει να συνειδητοποιεί πως πρόκειται για μία απολύτως φυσιολογική διαδικασία όταν βλέπουμε ένα συγγενικό ή φιλικό μας πρόσωπο και πολύ πιθανά να υιοθετήσει αβίαστα αυτήν τη συμπεριφορά.
Εξάλλου, ως γονείς θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι και ευτυχισμένοι για τις αληθινές συμπεριφορές και τα πραγματικά συναισθήματα αγάπης του παιδιού μας!


Πηγή: psycholoygeia.gr

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Οι αλλαγές στην ψυχολογία των έφηβων



Η εφηβεία είναι ο δρόμος που ενώνει την παιδική ηλικία με την ενήλικη ζωή.

Η εφηβεία είναι μια δύσκολη ηλικία, γεμάτη αλλαγές. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται ορισμένα από τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τους εφήβους, αλλά και τους γονείς τους, κατά την περίοδο αυτή.

Η εφηβεία είναι ο δρόμος που ενώνει την παιδική ηλικία με την ενήλικη ζωή. Είναι μια κρίσιμη περίοδος κατά την οποία ο έφηβος συναντά διάφορα προβλήματα, προβλήματα άγχους και ψυχικής πίεσης. Η εφηβεία είναι μια ψυχολογικά ταραγμένη περίοδος. Καθώς τα παιδιά οδεύουν προς την ενηλικίωση και πασχίζουν να αποκτήσουν και να εδραιώσουν την ανεξαρτησία τους, περνούν μέσα από διάφορες φάσεις που επηρεάζουν τον ψυχισμό τους. Μεγαλώνοντας, αυξάνεται και η πίεση που δέχονται από τους γονείς, τους φίλους, την κοινωνία κι αυτό αποτελεί για μερικά παιδιά  τεράστια δυσκολία.

 Η έναρξη της εφηβείας σηματοδοτείται από αλλαγές στο σώμα και την εμφάνιση των παιδιών (εμφάνιση στήθους και περιόδου για τα κορίτσια, τριχοφυΐα, αύξηση του ύψους, βραχνάδα  της φωνής για τα αγόρια κτλ.), οι οποίες τα προβληματίζουν πολύ. Αρχίζουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους συνομηλίκους και να εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές. Βάσει αυτής της σύγκρισης αυτοπροσδιορίζονται. Αλλαγές παρατηρούνται και στη συμπεριφορά. Κυκλοθυμία, έντονα συναισθήματα, ανασφάλεια, για την εμφάνισή τους και ισχυρή ευαισθητοποίηση για τα γύρω τους ζητήματα, καθώς και για τα παγκόσμια γεγονότα, ταράζουν τους εφήβους και αναστατώνουν την ψυχολογία τους. 

Για πρώτη φορά αρχίζουν να αμφισβητούν τους γονείς τους και να επιζητούν περισσότερο την επαφή με τους συνομηλίκους. Οι μεγάλες αυτές αλλαγές σε συνδυασμό με την κατάσταση στην οικογένεια και την έναρξη της εφηβείας μπορεί να επηρεάσουν πολύ το παιδί στην αυτοεκτίμηση του και στην απόδοση του στο σχολείο.  

Το Γυμνάσιο  είναι διαφορετικό είδος εργασίας από αυτό που έχουν  συνηθίσει, και όλοι περιμένουν ότι θα φέρονται πιο ανεξάρτητα σχετικά με το διάβασμα  και πώς μελετάνε.
Μετάβαση που επηρεάζει και επηρεάζεται από τα παιδιά, τους γονείς, την εκπαιδευτική κοινότητα, είναι αυτή από το Δημοτικό στο  Γυμνάσιο.

Ξαφνικά βρίσκονται σε ένα τεράστιο, νέο περιβάλλον και δεν υπάρχει κάνεις να τους κρατάει το χέρι! Τώρα υπάρχουν πολλά περισσότερα μαθήματα και εξετάσεις! 

Μπορεί να σημαίνουν περισσότερη ελευθερία στην επιλογή της εκπαίδευσης, περισσότερες ευθύνες και ίσως ακόμα ότι μερικοί φίλοι τους, θα μείνουν πίσω. Κατά τη μετάβαση από τη μία σχολική βαθμίδα στην επόμενη, επικρατούν νέες συνθήκες και απαιτήσεις, στις οποίες πρέπει να προσαρμοστεί το παιδί και οι οποίες απαιτήσεις μπορούν να δημιουργήσουν ψυχικές εντάσεις, όπως και συγκρούσεις στις σχέσεις του παιδιού με το σχολείο. Η αναβλητικότητα στο διάβασμα και το πρόβλημα συγκέντρωσης. 

Συνήθως οι περισσότεροι έφηβοι αναβάλλουν το διάβασμα για αργότερα και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν ακόμα και όταν αποφασίσουν να διαβάσουν. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πράγματα που απασχολούν τον έφηβο, φιλίες, έρωτες, διασκέδαση έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα από το σχολείο. Το Γυμνάσιο και το Λύκειο είναι μεγάλοι σταθμοί στη ζωή ενός εφήβου. 

Στην έναρξη της εφηβείας με την είσοδο του στο Γυμνάσιο το παιδί έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες:

  • Είναι το «πρωτάκι» στο σχολείο.
  • Έχει καινούργιους συμμαθητές και καινούργιους διαφορετικούς καθηγητές.
  • Αισθάνεται εκτεθειμένος και απροστάτευτος σε άγνωστα παιδιά που μπορεί να εκδηλώνουν και επιθετική συμπεριφορά.
  • Υπάρχει έντονος ανταγωνισμός και μεγαλύτερες μαθησιακές απαιτήσεις. 


Πώς μπορούμε σαν γονείς να βοηθήσουμε τον έφηβο στην μεθοδολογία της μελέτης, στην διαχείριση του χρόνου  και στις τεχνικές συγκέντρωσης;

  • Ζητήστε τη βοήθεια ειδικού για διάγνωση και μαθησιακή στήριξη από ειδικούς παιδαγωγούς. 
  • Μην είστε υπερβολικά απαιτητικοί και πιεστικοί.
  • Μην νιώθετε ένοχές για το πρόβλημα του παιδιού.
  • Βοηθείστε το παιδί στο να έχει ένα πρόγραμμα και στηρίξτε τον στην προσπάθεια που κάνει για να συγκεντρωθεί. 
  • Οι στόχοι που βάζει το παιδί για το διάβασμα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και να μη βάζει στόχους που ξέρει ότι θα τον δυσκολέψουν πολύ και δεν θα συγχρονίζονται με τους προσωπικούς του ρυθμούς και τις δυνατότητες του.
  • Συνεργαστείτε με τους καθηγητές για να μην απορρίπτουν το παιδί μέσα στην τάξη και να βοηθούν και τα άλλα παιδιά να αποδέχονται το συμμαθητή τους που παρουσιάζει κάποια δυσκολία.
  • Βοηθείστε το να δει σε ποιους τομείς τα καταφέρνει λίγο καλύτερα από τους άλλους και εστιάστε στα θετικά του σημεία και στα υπόλοιπα ταλέντα του (αθλητισμός, ζωγραφική).
  • Ζητήστε από το παιδί να κάνει ένα καθημερινό πρόγραμμα όπου θα καταγράψει όλες τις δραστηριότητες του από το πρωί μέχρι το βράδυ, και το οποίο θα -περιλαμβάνει οπωσδήποτε διάβασμα αλλά και διασκέδαση. Μία μέρα της εβδομάδας, π.χ η Κυριακή να μένει κενή από μελέτη για να μπορεί να ξεφεύγει από την καθημερινή ρουτίνα.
  • Χώρος μελέτης ,να είναι πολύ συγκεκριμένος, ένα γραφείο με καλό φωτισμό.
  • Να είναι ξεκούραστος όταν ξεκινάει διάβασμα. Να κλείνει κινητά και να μην σηκώνει τηλεφώνα την ώρα που διαβάζει.
  • Όταν νιώθει ότι έχει εξαντληθεί να σταματάει για ένα διάλειμμα. 
  • Να μην έχει στο γραφείο του πράγματα που του αποσπούν την προσοχή όπως φαγητό, παιχνίδια, ανοιχτό υπολογιστή. 
  • Τονίστε τη σημασία του σχολείου και των εργασιών του και επιμείνετε στην τήρηση του προγράμματος που έχετε ορίσει. Διδάξτε τους πώς να οργανώνουν τον χρόνο τους.
  • Έχετε επαφή με το σχολείο και προσπαθήστε να είστε ενήμεροι για τις επιδόσεις τους. Τονίστε ότι σημασία για εσάς έχουν τα ίδια και όχι οι καλοί βαθμοί, αλλά ότι αυτοί μπορούν να αποτελέσουν εφόδιο για το μέλλον τους. 



Ο ψυχικός κόσμος των εφήβων χρειάζεται τα εξής:

  • Δείξτε την αγάπη σας και την συμπαράσταση σας.   
  • Μιλήστε  τους για τις αξίες σας και θέστε τους όρια και απαιτήσεις, επιτρέποντάς τους όμως να διατηρήσουν την ελευθερία τους.
  • Καλλιεργήστε τον διάλογο και δημιουργήστε μαζί τους μια σχέση όπου θα κυριαρχούν η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός.
  • Αναθέστε τους καθήκοντα και παραχωρήστε τους ελευθερίες και προνόμια όσο θα μεγαλώνουν.
  • Δώστε ιδιαίτερη σημασία σε προειδοποιητικά σημάδια, όπως είναι τα έντονα προβλήματα συγκέντρωσης, η απότομη πρόσληψη ή απώλεια βάρους, η μελαγχολία, η έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε, οι αϋπνίες, η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η παραβατική συμπεριφορά, που ενδέχεται να μαρτυρούν την ύπαρξη κάποιου βαθύτερου προβλήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση ρωτήστε το παιδί σας τι το απασχολεί και μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού Κλινικού Ψυχολόγου.


Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Σοπενχάουερ: Η τέχνη να επιβιώνεις

O Γερμανός φιλόσοφος μοιράζεται τη σοφία της κάθε ηλικίας προς την επιβίωση 







ΚΑΘΕ ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κάθε άνθρωπος που δεν ανήκει στα θλιβερά 5/6 της ανθρωπότητας που είναι εκ φύσεως μειονεκτικά, όταν περάσει τα σαράντα είναι δύσκολο να μη δείξει κάποια στοιχεία μισανθρωπισμού. Γιατί κρίνοντας απ’ τον εαυτό του, έχει καταλήξει στα συμπεράσματά του σχετικά με τους άλλους κι έχει ανακαλύψει πως σε ό,τι αφορά το κεφάλι αλλά και την καρδιά, πολλές φορές μάλιστα και τα δύο, έχει φτάσει σ’ ένα επίπεδο που οι άλλοι αδυνατούν να φτάσουν, γι’ αυτό και αποφεύγει την οποιαδήποτε σχέση μαζί τους. Για τον ίδιο λόγο, ο καθένας αγαπάει ή μισεί τη μοναξιά του, με άλλα λόγια την παρέα με τον εαυτό του, ανάλογα με το πόσο αξίζει ο ίδιος. 

ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟΙ, Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, θεωρούμε πως η ζωή είναι ατέλειωτη και χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας απερίσκεπτα -όσο μεγαλώνουμε όμως, αρχίζουμε να κάνουμε οικονομία. Γιατί προς τα τέλη της ζωής μας, κάθε μέρα που ζούμε μας προκαλεί μια αίσθηση που μοιάζει μ’ αυτήν που έχει σε κάθε του βήμα ο εγκληματίας, όταν τον πάνε στο ικρίωμα.

ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΖΟΥΜΕ, τόσο λιγότερα γεγονότα μάς φαίνονται σημαντικά, ή αρκετά σπουδαία, για να θέλουμε να τα θυμόμαστε αργότερα, να τα κρατήσουμε δηλαδή σταθερά στη μνήμη μας: γι’ αυτό και μόλις περάσουν, τα ξεχνάμε. Περνάει λοιπόν ο χρόνος έτσι, χωρίς ν’ αφήνει ίχνη.

ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ, ΖΟΥΜΕ με όλο και λιγότερη συνείδηση. Τα πράγματα έρχονται και παρέρχονται χωρίς να μας κάνουν εντύπωση· σαν ένα έργο τέχνης που το έχουμε δει χιλιάδες φορές: κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε και μετά δεν ξέρουμε αν το έχουμε κάνει ή όχι. Και καθώς η ζωή γίνεται όλο και πιο ασυναίσθητη, επιταχύνεται και η γενικότερη ασυνειδησία, οπότε η ζωή περνάει όλο και πιο γρήγορα. 

ΓΕΝΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙ ότι τα πρώτα σαράντα χρό­νια της ζωής μάς δίνουν το κείμενο, τα επόμενα τριάντα τα σχόλια πάνω στο κείμενο, τα οποία μας επιτρέπουν να καταλάβουμε για πρώτη φορά σωστά το νόημα, τις ανα­φορές, τα ηθικά διδάγματα και τις λεπτές έννοιες του κει­μένου. 

ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, συμβαίνει κάτι ανάλογο μ’ αυτό που γίνεται στο τέλος ενός χορού μεταμφιεσμένων: πέφτουν οι μάσκες. Τότε βλέπεις καθαρά ποιους ακρι­βώς είχες συναναστραφεί στη διάρκεια της ζωής σου. Γιατί τότε βγαίνουν οι χαρακτήρες των ανθρώπων πραγ­ματικά στο φως, οι πράξεις έχουν επιτέλους καρποφορή­σει, τα επιτεύγματα έχουν σωστά εκτιμηθεί και καθετί το ψεύτικο έχει γκρεμιστεί. 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι γενικά, και ανεξάρτητα από τις επιμέρους συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες, η νιότη χαρακτηρίζεται από μια κάποια μελαγχολία και θλίψη, ενώ τα γηρατειά αντίθετα χαρακτηρίζονται από μια σχε­τική ευθυμία: και ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι άλλος απ’ το γεγονός ότι ο νέος υπηρετεί δουλικά τον δαίμονα εκείνο, που δεν τον αφήνει ούτε στιγμή ήσυχο. 

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΤΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΕΙ σχεδόν κάθε δυστυχία που καταδυνα­στεύει ή απειλεί τον άνθρωπο. Ο ηλικιωμένος όμως είναι χαρούμενος και γαλήνιος, μοιάζει με κάποιον που μετά από πολλά χρόνια έχει απαλλαγεί από τα δεσμά του και κινείται πια ελεύθερα. Από την άλλη μεριά ωστόσο πρέ­πει να ειπωθεί ότι, όταν σβήνει το σεξουαλικό ένστικτο, χάνεται ο πραγματικός πυρήνας της ζωής, και το μόνο που μένει είναι το κέλυφος· η ζωή δηλαδή μοιάζει με μια κωμωδία, που ξεκινάει με κανονικούς ηθοποιούς και μετά συνεχίζει να παίζεται μέχρι το τέλος από κούκλες που έχουν φορέσει τα ρούχα των ανθρώπων. 


Άρθουρ Σοπενχάουερ - Η τέχνη να επιβιώνεις, εκδόσεις Γνώση

Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ (22 Φεβρουαρίου 1788-21 Σεπτεμβρίου 1860) ήταν Γερμανός φιλόσοφος που χαρακτηρίζεται από τον αθεϊστικό πεσιμισμό του και τη φιλοσοφική του διαύγεια. Έγινε γνωστός κυρίως από το βιβλίο του Ο Κόσμος ως Βούληση και ως Παράσταση, στο οποίο ισχυρίστηκε ότι ο κόσμος μας οδηγείται από μία διαρκώς ανικανοποίητη βούληση καθώς αναζητά αέναα την ικανοποίηση. 


[Πηγή: www.doctv.gr]